kritiek van Buffon op Linnaeus deel 1

Wat was nu de fundamentele kritiek van Buffon op Linnaeus?

Volgens Buffon moeten we soorten beoordelen op hun gehele morfologie en niet op enkele onderdelen. Van individuen kan gezegd worden dat ze van dezelfde soort zijn als " ze in vergelijking elkaar exact benaderen, of dat de verschillen tussen hen zo klein zijn dat verdere waarneming voor problemen zou kunnen zorgen".

In het midden van 1760 begint Buffon zijn taxonomie ui te breiden naar genra en families, refererend naar zijn contradictie van zijn eerdere uitspraak, dat hij alleen de categorisatie van soorten wil herkennen. De bioloog Sloan beaamt dat dit een consistent besluit is, afgaander op zijn vroegere claim, namelijk zijn aanval op Linnaeus " oorspronkelijk in termen van een breder filosofisch item dan uitgaan van Locke's empiristische epistemologie". Locke's epistemologie kan gebruikt worden om te argumenteren dat taxonomie niet als een wetenschap mag aanzien worden, omdat het geen evidentie waarborgt zoals wiskunde of fysica dat doen. Dat zijn namelijk waarheden die gebaseerd zijn op het best mogelijke empirische bewijs.

Om de natuurlijke historie te verdedigen en tegen het scepticisme van Locke, begint Buffon aan een nieuwe epistemologie gebaseerd op wiskundige en fysische waarheden. Wiskundige waarheden zijn " alleen maar waarheden die " een waarschijnlijkheid hebben die zo groot is dat ze gelijk zijn aan een zekerheid". Fysische waarheden worden bijgestaan door getuigen " een meermaalse repetitie en ongestoorde voortzetting van hetzelfde gebeuren". Buffon's kritiek op Linnaeus is dat zijn systeem niet is gebaseerd op fysische waarheden, omdat ze gebaseerd zijn op de best mogelijke empirische zekerheid.

Voor verdere scheidingen in de natuur zocht Buffon nieuwe empirische zekerheid. Deze zekerheid kwam na het zien van " het wijzigen en veranderen van soorten huisdieren", creerend een fysisch en echt genera. Dit bracht Buffon tot de conclusie dat " divisies konden bestaan zonder soorten".

Buffon koos ervoor om zijn eigen natuurlijke historie te verdedigen en zich te distantieren van alle mogelijke vormen van taxonomie, in tegenstelling tot Linnaeus die " voortdeed met zijn systematisering van de natuur alsof Buffon nooit had bestaan", gewoon ook omdat ze in verschillende werelden vertoefden.

De reden waarom Buffon zich richtte naar de kritiek van Locke was gerelateerd aan de status van de natuurlijke historie in 18 de eeuws Frankrijk, gedurende de 18 de eeuw was de natuurlijke historie een activiteit die gedomineerd werd door amateurs. Naturalisten, inclusief Buffon waren afhankelijk van rijke patrons om hun onderzoek gefinancieerd te krijgen en in de interesse te komen van de aristocratische gemeenschap. De interesse van de elite maakte het voor de naturalist ook mogelijk om geld te verdienen door " lezingen te geven, te curateren, te verzamelen en les te geven", of zelf te publiceren. Buffon wilde de status van de natuurlijke historie veilig stellen en zijn eigen belangen door van de Jardin Du Roi een etablishment te maken in de natuurlijke historie. Om dit te kunnen bewerkstelligen moest hij zowel succes hebben bij de gemeenschap als bij zijn koninklijke patron.

Vanaf 1739 begon Buffon de tuin, die eerst gebruikt werd als een kruidentuin om te vormen " tot s' werelds vooraanstaande centrum voor natuurlijke historie". Hij breidde de tuin uit en plantte er nieuwe planten en bomen.