Darwin begon zijn theorie van de natuurlijke selectie te formuleren vanaf 1830 en werkte er daarna nog twintig jaar in stilte aan verder. Hij wou een massa aan bewijs verzamelen alvorens hij zijn ideeen aan de wereld bekendmaakte. Gedurende deze jaren correspondeerde hij frequent met Wallace, die bezig was met het onderzoeken van de dierenwereld in Zuid-Amerika en Azie. Wallace voorzag Darwin van vogels voor zijn studies en besliste Darwin te helpen in zijn werk en zijn eigen ideeen over evolutie te publiceren. Hij zond Darwin zijn theorie in 1858,waardoor Darwin een schok kreeg. Het was een replica van Darwin's eigen theorie.
Charles Lyell en Joseph Dalton Hooker besloten om zowel voor Darwin en Wallace een meeting te regelen,om hun theorieen te presenteren op een Linnean bijeenkomst in 1858. Darwin had gewerkt aan een dik boek over evolutie om te gebruiken als voorbode voor de " Origin of Species", dat gepubliceerd werd in 1859. Wallace aan de andere kant,zette zijn reizen voort en focuste zich op zijn studie die de belangrijkheid van biogeografie wou aantonen.
De 'Origin of Species' was niet alleen een bestseller maar ook een van de meest invloedrijkste boeken aller tijden. Al duurde het een hele tijd om de beschreven argumenten in het boek aan te nemen. Een paar decennia later,accepteerde de meeste wetenschappers dat evolutie en de afstamming van de soorten van gemeenschappelijke voorouders echt waren. Maar natuurlijke selectie vond moeilijker ingang in de wetenschappelijke wereld die zichzelf Darwinisten noemde eerder een Lamarckiaanse verklaring aangenomen om een veranderende levensweg in tijd te verklaren. Het zou duren tot de ontdekking van genen en mutaties in de twintigste eeuw om de natuurlijke selectie te gebruiken als een attractieve verklaring,maar als een verklaring waar men niet ten buiten kon.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten